Kanser tedavisinde kullanılan bazı ilaçlar kemikte uzun süreli etkili olurlar ve iyileşme problemleri oluşturabilirler. Bu ilaçların kullanıldığı hastalarda kemik ile ilgili işlemler çok ciddi komplikasyonlara yol açabilir.

   

    Kemik koruyucu ilaçlar (bisfosfonat bileşikleri, denosumab) ve antianjiyojenik (damarlanmayı azaltan) ilaçlar; meme, prostat ve akciğer kanserlerine bağlı gelişebilecek kemikteki metastatik (kanserin kemik yapısına yayılması) lezyonların önlenmesinde, multiplmyeloma ve osteoporöz tedavisinde kullanılan ilaçlardır. Bunlar, “ilaçla ilişkili çene osteonekrozu” olarak tanımlanan ve çene kemiklerinde 8 haftadan daha uzun süre bir türlü geçmeyen, kronik, nekrotik (enfeksiyonlu) kemiğin açığa çıkması ile karakterize lezyonlar oluştururlar.

   

    Bu durumun gelişmesinde kullanılan ilacın tipi, uygulama şekli ve süresinin yanı sıra, hastanın cinsiyeti, yaşı, kötü ağız hijyeni, diş çekimi, protez vurukları, diş eti hastalıkları, kontrolsüz diyabet, sigara alışkanlığı gibi risk faktörlerinin de etkili olduğu bildirilmiştir.